Wie in Oostenrijk een huttentocht wil wandelen, heeft honderden mogelijkheden. Van de Vooralpen tot in het hooggebergte, van twee dagen tot meerdere weken, over glooiende almweides tot het oversteken van gletsjers.
Ben je van plan om zelf een huttentocht te maken in Oostenrijk? We hebben de meestgestelde vragen van onze lezers voor je verzameld.
Ja, je kunt in Oostenrijk prachtige huttentochten maken. Of je voor je eerste huttentocht ooit gaat, of dat je al veel ervaring hebt, er is voor elk wat wils. Er zijn veel bekende huttentochten: daarbij loop je een vaste route. Je kunt ook zelf een huttentocht uitstippelen. Op basis van de hoogtemeters en de afstanden die je op een dag wilt lopen stippel je zelf de route uit.
In onderstaand artikel hebben we de twaalf mooiste huttentochten van Oostenrijk voor je op een rij gezet. Hier staan korte (driedaagse) en langere tochten tussen (negen dagen). Er staan huttentochten voor experts tussen: Venediger-Lasörling Höhenweg en voor beginners: de Salzburger Almenweg.
Het berghuttenseizoen loopt zo ongeveer van half juni tot half september, wanneer de paden veilig en begaanbaar zijn. Voor en na die tijd is de kans op sneeuw en onprettige temperaturen in het hooggebergte simpelweg te groot. Lager gelegen berghutten openen vaak al wat eerder hun deuren.
De Salzburger Almenweg is een mooie huttentocht voor beginners. Doordat de hutten maximaal op een uur of vier wandelen van elkaar af staan en doordat je niet veel hoeft te klimmen en dalen is dit een ideale route voor beginnende bergwandelaars.
Zeker. De Venediger-Lasörling Höhenweg is een pittige huttentocht. De helft van de route gaat door hoog-alpien terrein tussen 2.000 en 3.000 meter en is gedeeltelijk met beugels en staalkabels gezekerd. Op de andere helft, voornamelijk in de Lasörlinggroep, zijn de paden goed onderhouden en makkelijker. Ook de Glocknerrunde is niet voor beginners: alle etappes zijn pittige bergwandeltochten van 7 tot 22 kilometer waarbij soms tot maar liefst 2000 hoogtemeters per dag moeten worden overbrugd.
Leden van de NKBV (de Nederlandse Klim en Bergsportvereniging) krijgen tot wel 50 procent korting op de overnachting.
Ja, je moet berghutten zeker in het hoogseizoen vooraf reserveren. Er is vaak maar beperkt slaapruimte en het wordt de laatste jaren alleen maar drukker. Daarnaast is het vaak lastig om een alternatieve overnachtingsplek te vinden als een berghut vol is. De volgende hut ligt vaak kilometers verderop.
Zeker. Bij SNP natuurreizen regelen ze graag alles voor je. Je hoeft de route dan niet zelf uit te stippelen en alle hutten worden voor je gereserveerd.
Op de grens tussen Vorarlberg en Tirol ligt het Verwallgebergte, ook wel Verwall genoemd; ingesloten tussen het Klostertal en Stanzertal in het noorden, Paznaun in het zuidoosten en Montafon in het zuidwesten. Steile hellingen, steile rotswanden en glooiende alpenweiden zijn typisch voor het landschap van het Verwall. Naast een groot aantal mooi gelegen berghutten, zijn hier ook veel gemarkeerde hoogtepaden, die waarschijnlijk tot de mooiste van de Alpen behoren. Berggeiten hebben voldoende mogelijkheden om ook langere tochten te maken of om onderweg een paar imposante bergtoppen te „beklimmen“.
Gebied: Het Verwallgebergte heeft maar weinig gletsjers maar wel veel bijzonder markante bergtoppen. Door de vele wandelpaden zijn er tal van mogelijkheden voor meerdaagse tochten.
Start- en eindpunt: meerder startpunten mogelijk. Bijv. St.Anton am Arlberg, Ischgl en Schruns
Zwaarte: Er zijn veel varianten mogelijk waardoor de dagetappes net zo kort en lang gemaakt kunnen worden. Gemiddelde wandelduur van hut naar hut 3 á 4 uur. Met varianten en bergtoppen „meenemen“ kun je ook veel langer wandelen.
Moeilijkheidsgraad: Het gebied heeft serieus bergterrein met veel middelzware en zware paden die worden afgewisseld met eenvoudigere wegen. Je komt er vaker langs geëxponeerde passages. Enig bergervaring is vereist omdat er steile passages met staalkabel tussen zitten.
Als je op zoek bent naar een korte, maar zeer gevarieerde huttentocht, is de driedaagse ronde om de Bischofsmütze, en de bijbehorende Gosaukamm, precies datgene wat je zoekt. Het ene moment loop je over glooiende almweiden en het andere moment wandel je over puinhellingen langs steile rotswanden waar je vaak gemzen kunt zien. Vanwege de grillige bergtoppen wordt de bergkam waarvan de Bischofsmütze de hoogste is, ook wel Salzburger Dolomieten genoemd. Ervaren bergwandelaars kunnen onderweg drie bergtoppen beklimmen en zo de tocht met een dag verlengen.
Gebied: De Bischofsmütze is deel van de Gosaukamm in het Dachsteingebergte in de Noordelijke Kalkalpen, een kalkgebergte met gletsjers, steile rotswanden en glooiende almen.
Startpunt: Filzmoos
Eindpunt: Filzmoos
Zwaarte: Middelzwaar. De dagetappes zijn tussen 4 – 6 uur wandelen met hoogteverschillen tussen 600 en 1000 m en daardoor geschikt voor bergwandelaars met een goed conditie die wel eens willen weten wat nu een huttentocht is.
Moeilijkheidsgraad: Wisselend. Gemakkelijke etappes over almweiden en brede paden wisselen af met twee korte stukken waar kabels zijn aangebracht.
Deze tocht gaat door het Oostenrijkse deel van het Karwendel. Dit gebergte is ongetwijfeld één van de mooiste bergwandelgebieden van Oostenrijk. De hoogste top, de Birkkarspitze, reikt er tot ’slechts’ 2749 meter, maar de wildheid, de diepe insnijdingen en de uitzonderlijk steile noordhellingen maken op zelfs de meest ervaren bergwandelaar een diepe indruk. Worden daar landschappelijke juweeltjes aan toegevoegd, zoals de Lalidererwände, de Grosse Ahornboden en het Vomperloch, dan kan het Karwendel een vergelijking met de Italiaanse Dolomieten alleszins doorstaan.
Gebied: Zowel het Tiroler als het Beierse deel van het Karwendelgebergte is een beschermd natuurgebied. Je vindt er steile kalkbergen en weelderige, groene valleien. Doordat het gebergte grotendeels bestaat uit kalksteen zijn er weinig meren. Het poreuze gesteente neemt water snel op en laat het afvloeien naar lager gelegen gebieden.
Startpunt: Vomp
Eindpunt: Vomp
Zwaarte: Deze spectaculaire tocht, die voert langs sfeervolle, traditionele Hütten, is bedoeld voor de meer ervaren bergwandelaar. Soms wordt zelfs gebruik gemaakt van staalkabels en ladders. Je kunt de tocht eenvoudig met één of meer dagen uitbreiden en zonder zware rugzak prachtige dagtochten maken vanuit iedere hut.
Moeilijkheidsgraad: De route is pittig en bedoeld voor de meer ervaren bergwandelaar zonder hoogtevrees. Over de laatste twee etappes doen ervaren wandelaars negen uur. Je moet regelmatig puinhellingen over en soms maak je gebruik van staalkabels en ladders.
´Gletsjers, watervallen, lieflijke alpenweides, verticaal Dolomiet… Bijna nergens anders vind je op zo´n korte afstand zo´n veelvoud aan berglandschappen als tijdens deze tocht.´ beschrijft Frits Meyst, die de Stubaier Höhenweg liep voor Op Pad, bijna niets dan lovend.
Ook (wijlen) Ronald Naar schreef in zijn selectie van de tien mooiste wandelroutes in de Alpen het volgende: ‘Als er prijs zou bestaan voor de meest veelzijdige rondtocht van de Alpen, dan zou de Stubaier Höhenweg hoog scoren. Negen dagen lang voert hij in een grote lus door het hart van Tirol.’
Gebied: De Stubaier Höhenweg loopt door de Stubaier Alpen op de grens in Tirol
Startpunt: Neustift im Stubaital
Eindpunt: Neustift im Stubaital
Zwaarte: Regelmatig volg je relatief vlakke wandelpaden die de hoogtelijnen volgen, afgewisseld met steile beklimmingen naar de passen. Bereid je wel voor op een pittige tocht: in totaal overbrug je 8670 hoogtemeters.
Moeilijkheidsgraad: De Stubaier Höhenweg is zeker een wandeling voor gevorderden met ervaring in hoog alpien terrein. De stukken met staalkabels zijn niet technisch moeilijk, maar je moet stevig in je wandelschoenen staan en geen last hebben van hoogtevrees.
Je kunt een driedaagse variant van de Stubaier Höhenweg bij ons boeken, georganiseerd door SNP Natuurreizen. Bekijk hieronder de informatie.
.ashx)
Meer informatie over deze reis is te vinden op de website van SNP Natuurreizen. Of ga direct naar vertrekdata en boeken.
Wil je graag een huttentocht maken maar kun je wel wat hulp gebruiken bij het organiseren ervan? Bekijk dan het aanbod huttentochten in Oostenrijk van SNP Natuurreizen.
Een Himalaya-trekking in de Alpen? Deze wandelbelevenis, met ruim 300 toppen boven de 3000 meter en verschillende gletsjers, kan beslist de vergelijking met de grote trekkings in de Himalaya doorstaan. In negen dagen loop je op grote hoogte het Virgental in Oost-Tirol helemaal rond. Daarbij slinger je over steile passen en hooggelegen alpenweides, altijd in de buurt van de majesteitelijke Großvenediger. Het tweede deel voert je langs talrijke meren naar de stilte van de Lasörling Gruppe; hét uitzichtbalkon over de machtige bergen in het noorden.
Gebied: Nationaal Park Hohe Tauern, door de Venediger- en Lasörlinggroep
Startpunt: Matreier Tauernhaus
Eindpunt: Virgen
Zwaarte: Zwaar. De helft van de route gaat door hoog-alpien terrein tussen 2.000 en 3.000 meter en is gedeeltelijk met beugels en staalkabels gezekerd. Op de andere helft, voornamelijk in de Lasörlinggroep, zijn de paden goed onderhouden en makkelijker. De dagtochten variëren tussen de 4 en 7 uur wandelen.
Moeilijkheidsgraad: Het moeilijkste stuk gaat over de Galtenscharte, die met staalkabels is gezekerd. Voor de Venediger Höhenweg is tredzekerheid vereist.
De route loopt voornamelijk over en langs almen (bergweides) waar ’s zomers het vee van de boeren uit het dal graast. Overnachten doe je in zogenaamde almhutten die meestal worden bemand door een echtpaar; zo krijg je het gevoel bij Heidi en Peter op de alm te zijn. Samen zorgen ze (goed!) voor de dieren en wandelaars die passeren. Doordat de hutten maximaal op een uur of vier wandelen van elkaar af staan en doordat je niet veel hoeft te klimmen en dalen is dit een ideale route voor beginnende bergwandelaars.
Gebied: De Salzburger Almenweg loopt langs de grenzen van het district Pongau in het Salzburgerland en doorkruist verschillende gebergtes.
Startpunt: Pfarrwerfen (de beschreven tocht begint in Dorfgastein)
Eindpunt: Pfarrwerfen (de beschreven tocht eindigt in Sportgastein)
Zwaarte: Een lichte tot middelzware tocht over afwisselend onverharde wegen, karrensporen en smalle bergpaden. De dagetappes zijn meestal niet langer dan vier uur wandelen.
Moeilijkheidsgraad: Grotendeels over goed aangelegde paden, maar op enkele plekken is tredzekerheid nodig.
Zoek je een typische huttentocht in Oostenrijk waarbij je over groene almen langs beekjes en watervallen loopt en waar je hogerop langs grote rotsblokken, steil aflopende graten wandelt? En af en toe een helder blauw bergmeer en een gletsjer tegenkomt en waar je op de hutten en almen wordt begroet door koeienbellen en fluitende marmotten? Dan kom je vanzelf uit bij deze vijfdaagse huttentocht door het Rätikon!
Gebied: Het Rätikon ligt in het grensgebied van Oostenrijk, Zwitserland en Liechtenstein en bovendien op de grens tussen de Oost- en Westalpen
Startpunt: Brand
Eindpunt: Latschau
Zwaarte: Met wandeltijden tussen 3 en 5 uur waarbij maximaal 850 meter per dag geklommen wordt, is deze tocht middelzwaar.
Moeilijkheidsgraad: Op sommige plaatsen waar het steil is wordt de route gezekerd met een staalkabel, maar het is zeker niet technisch. Er moet ook een kleine gletsjer (de Brandner Gletscher) overgestoken worden, maar deze heeft geen spleten en voert over een goed uitgesleten pad. Stijgijzers en touwen zijn niet nodig. Alpiene bergwandelervaring is wél vereist op deze route over rotsen en ijs.
Deze pittige tocht voert grotendeels boven de boomgrens rondom de Großglockner, de hoogste berg van Oostenrijk (3798 m) zonder daarbij over gletsjers te gaan. Steeds weer steekt de Großglockner als een gigantische kathedraal boven het landschap uit. Menno Boermans, die de tocht voor Op Pad liep, geeft onderdanig toe: “Als dit geen berg is!”
Gebied: In het Nationaal Park Hohe Tauern, in de provincies Karinthië, Salzburg en Tirol
Start- en eindpunt: Bruck a.d. Glocknerstraße
Zwaarte: Alle etappes zijn pittige bergwandeltochten van 7 tot 22 kilometer waarbij soms tot maar liefst 2000 hoogtemeters per dag moeten worden overbrugd. Reken 3 tot 8 uur voor de dagetappes. Een goede fysieke conditie is vereist.
Moeilijkheidsgraad: Ervaring in hoogalpien bergwandelen en kennis van het weer in hoogalpien terrein zijn een pre. De paden zijn soms smal, een misstap kan vervelende gevolgen hebben. Op sommige plekken zijn kabels aangebracht. Houd rekening met sneeuw op de hogere passages (pickel en stijgijzers mee). Je hoeft echter geen alpinist te zijn: echte klimpassages en gletsjers worden tijdens de tocht vermeden.
Deze vijfdaagse huttentocht is met zekerheid één van de waterrijkste in Oostenrijk. In de Schladminger Tauern liggen namelijk de meeste bergmeertjes van de Oostalpen, waardoor je elke dag wel meerdere beekjes, watervallen en bergmeertjes tegenkomt. Verder voert de gemoedelijke huttentocht je langs kleine en gezellige berghutten en door een gebergte dat verstoken is van gletsjers. De trektocht vormt een uitstekende manier om kennis te maken met het fenomeen ‘huttentrektochten’.
Gebied: De Schladminger Tauern zijn een deel van de Niedere Tauern en deel van de Alpenhoofdkam op de grens tussen Salzburg en Steiermark
Startpunt: Schladming
Eindpunt: Schladming
Moeilijkheidsgraad: De trektocht door de Schladminger Tauern is een trektocht met onderweg soms lastige passages voor beginners, maar vanwege de betrekkelijke geringe hoogte relatief weinig kans op sneeuw of sneeuwvelden. Dagelijks wandel je tussen 5 en 7 uur. Het is mogelijk sommige dagtochten in tweeën op te splitsen of om af te dalen naar het beginpunt.
Nee, Peter Habeler is geen berg maar één van de meeste vermaarde Oostenrijkse bergbeklimmers. Samen met Reinhold Messner beklom hij als eerste de Everest zonder extra, gebottelde zuurstof. Zo veelzijdig Peter Habeler als bergbeklimmer is, zo veelzijdig is de naar hem vernoemde ronde. Gemakkelijke trajecten over almweiden en brede paden wisselen af met lastige stukken over morenes en puin. Met wat geluk kom je gemzen en bergmarmotten tegen!
Gebied: Het westelijke Zillertal. Grote delen liggen binnen de grenzen van het hooggebergte-natuurpark Zillertaler Alpen, het natuurreservaat Valsertal en het natuurbeschermingsgebied Innerpfitsch (Zuid-Tirol).
Startpunt: Mayrhofen
Eindpunt: Mayrhofen
Zwaarte: Middelzwaar. Etappes van 3 – 7 uur (max 5 uur bij vertrek vanaf Gasthaus Touristenrast/Vals). Dagelijkse hoogteverschillen tot 1350 m. Het totale hoogteverschil bedraagt 4.230 m
Moeilijkheidsgraad: Wisselend. Gemakkelijke etappes over almweiden en brede paden wisselen af met lastige stukken over morenes en puin. Tredzekerheid is een vereiste.
Het Tannheimer Tal in het westen van Tirol is voor velen het mooiste hoogdal van Europa.
En de Tannheimer Bergen erg geliefd bij bergwandelaars voor huttentochten. De meeste wandelpaden zijn eenvoudig en dus uitermate geschikt voor families met kinderen. Dezelfde paden die vandaag door wandelaars worden gebruikt, werden vroeger door smokkelaars gebruikt om zout, wijn en huishoudartikelen tussen Beieren en Tirol te vervoeren. Later werden sterke drank en sigaretten uitgewisseld om belastingen te besparen. En wie van hoogtes houdt en een goede conditie heeft, kan bergtoppen verzamelen. Er zijn genoeg mogelijkheden om één van de tientallen tweeduizend meter hoge en markante toppen beklimmen die de rand van het Tannheimer Tal omgeven.
Gebied: De Tannheimer Berge zijn een deel van de Allgäuer Alpen en is een kleine karakteristieke berggroep in het noorden van Tirol. Markant zijn haar grillige bergtoppen in combinatie met haar lieflijke bergweides.
Start- en eindpunt: Tannheim
Zwaarte: Als je alleen van hut naar hut wandelt, zijn de dagetappes tussen de 2,5 en 4 uur, soms 5 uur. Voor een technisch eenvoudige bergtop moet je er 1 á 2 uur extra voor rekenen.
Moeilijkheidsgraad: Het gebied kent vele eenvoudige tot middelzware bergwegen en -paden. De paden zijn over het algemeen smal, regelmatig rotsachtig en af en toe steil. Zo nu en dan kun je langs geëxponeerde passages komen.
De hoofdroute van de Adlerweg bestaat uit 31 dagetappes waarbij je dwars door Tirol wandelt. Onderweg zijn er tal van (alpiene) varianten mogelijk. Jolanda Linschooten liep voor Op Pad in zeven dagen een deel van de Adlerweg die een onverwacht wilde indruk achterliet door de hoogliggende paden over puinhellingen en langs steile rotswanden, die worden afgewisseld met groene almweiden vol bloemen. Berggeiten hebben de mogelijkheid om onderweg een paar bergtoppen “mee te nemen” en om een paar klettersteigen te doen.
Gebied: De hoofdroute verloopt door een gevarieerd deel van de noordelijke Kalkalpen in Tirol zonder grote gletsjers maar met een onverwacht wilde indruk vanwege hoogliggende paden en grillige pieken.
Startpunt: Gasthof Rummlerhof in St. Johan in Tirol
Eindpunt: St. Anton am Arlberg
Zwaarte 4/5: De beschreven bergtocht is pittig waarbij je geen last van hoogtevrees moet hebben. Goede conditie vereist: dagelijks redelijke hoogteverschillen van gemiddeld 800 m stijgen en dalen, gemiddeld 6 uur onderweg (zonder pauzes).
Moeilijkheidsgraad: Serieus bergterrein met regelmatig smalle en steile paden/richels die meestal m.b.v. staalkabel beveiligd zijn, afgewisseld met eenvoudige brede paden. Los en brokkelig gesteente. Enige bergervaring is vereist omdat er steile passages met staalkabel tussen zitten.
Opvallende kenmerken landschap: De hoogliggende paden en grillige bergtoppen zorgen onverwacht voor een wilde indruk.
Ontvang iedere twee weken tips en inspiratie over de mooiste bestemmingen in je mailbox.
