Meerdaagse wandelroute: Pembrokeshire Coast Path

Reisverhaal: 300 kilometer wandelen over een van de mooiste kustpaden

We kiezen ervoor om in het noorden te starten, zodat we beginnen met de zwaarste etappes. Al direct vanaf St Dogmaels stijgt het pad steil omhoog over grashellingen met zicht op de monding van de Teifi rivier. De meeuwen cirkelen boven de kliffen en de eerste kilometers zijn pittig, zeker met onze volle kampeeruitrusting op de rug. Maar de beloning komt snel: prachtige baaien, ruige rotsen en een kustlijn die zich grillig uitstrekt naar het zuiden. Het is adembenemend vanaf de eerste dag. 

We stijgen de eerste dag direct 850 meter en lopen een afstand van 25 kilometer naar Newport. De kliffen tussen Poppit Sands en Cemaes Head behoren tot de hoogste van Wales. Onderweg passeren we de verlaten baaien van Ceibwr Bay. In Newport zelf, een kustplaatsje aan de monding van de Nevern, zijn er verschillende cafés en kleine winkels. Een welkome onderbreking na de zware eerste dag. Wij kamperen op de lokale camping en bestellen natuurlijk: Fish and Chips. 

Altijd wat te kiezen

Tussen Newport en Fishguard wordt het landschap iets glooiender. Het pad slingert langs bloemrijke weiden en kliffen, met uitzicht op de Preseli Hills in het binnenland. Dinas Head biedt ons een spectaculair uitzicht over de kustlijn en in Fishguard wacht een kleine havenstad vol geschiedenis. Beroemd om de mislukte Franse invasie van 1797, waar de lokale bevolking de Franse troepen verdreef. Het heeft de hele dag geregend en onze kampeeruitrusting is na een nacht vol buien helemaal doorweekt. We besluiten een bed en breakfast te boeken. Het fijne aan dit pad zijn de vele mogelijke accommodaties langs het pad zodat je altijd wat te kiezen hebt. 

We vervolgen onze weg van Fishguard naar Pwll Deri over kliffen van rood gesteente. Een prachtig stuk van de trail. Steile hellingen, diepe inhammen en nauwelijks bebouwing. Strumble Head, met zijn witte vuurtoren op een rotsachtig eiland, is het hoogtepunt van de dag. Het is een plek waar de wind hard waait en zeevogels in grote aantallen langs de rotsen zweven. Het uitzicht is fenomenaal. Van Pwll Deri naar Porthgain volgt het pad de ruige kust, met hoge kliffen die soms loodrecht de zee in storten. Dit deel van de route voelt geïsoleerd, we worden eraan herinnerd door de bordjes dat dit een van de pittigste en afgelegen stukken van de route is. Zodra Porthgain in zicht komt, verschijnt er weer leven. Het voormalige leisteen- en baksteenhaventje is nu een beschermd monument, met oude industriële resten en een gezellig pub-restaurant waar wandelaars zich verzamelen voor Fish & Chips en heerlijke lokale ijsjes.

Plekjes voor een kleine pauze

De route van Porthgain naar Whitesands Bay is fijn. Je passeert het dorp Abercastle, waar je eventueel ook kunt overnachten, de natuurlijke haven van Aber Draw, en uiteindelijk de brede zandbaai van Whitesands, populair bij surfers en kampeerders met een camping aan het strand. Bij helder weer kun je hier de contouren van Ramsey Island zien. Veel wandelaars kiezen ervoor om het Pembrokeshire Coast Path even te pauzeren en een dagtrip naar Ramsey Island te maken. 

De zesde etappe van Whitesands naar Solva brengt ons door het heilige landschap rond St Davids, de kleinste stad van Groot-Brittannië. De gotische kathedraal en de ruïnes van het bisschoppelijk paleis zijn een omweg waard. Je kunt er overigens ook heerlijk eten en shoppen in een van de vele boutique winkels. De perfecte plek voor een rustdag en we genieten van alle faciliteiten na heel wat nachten in de tent. Na St Non’s Bay, waar volgens de overlevering St Non beviel van David, loopt het pad verder over glooiende kliffen richting het kleurrijke havenplaatsje Solva, waar de vissersboten in de modder liggen bij laag water.

Tussen Solva en Broad Haven golft het pad opnieuw op en neer over een reeks steile heuvels ten noorden van Newgale. De uitzichten over St Bride’s Bay zijn schitterend. Broad Haven zelf is een klein kustdorp met enkele winkels, cafés en een lang zandstrand. Weer een goede stop om onze rugzakken te vullen met proviand en verder te trekken. 

Een van de mooiste stranden

De achtste etappe naar Martin’s Haven voert over de roodkleurige zandsteenkliffen van Marloes Sands, een van de mooiste stranden langs de Welshe kust. In de lente en zomer kun je hier vaak zeehonden spotten. Voor ons geen zicht vandaag. Na enkele heerlijke zonnige dagen regent het en is het mistig. Vanuit Martin’s Haven vertrekken boten naar Skomer Island, beroemd om zijn papegaaiduikers en andere zeevogels en bij goed weer zeker waard om een uitstapje te maken. 

Van Martin’s Haven naar Dale wordt het landschap geleidelijk minder heuvelachtig. We hebben nu echt het pittigste stuk achter de rug en onze benen voelen sterk. De route loopt deels over lage kliffen en grasland, met uitzicht over de brede Dale Peninsula. Dale zelf is een piepklein dorp met een strand en een pub aan het water. Er volgt een lange, gevarieerde etappe naar Neyland, door een gebied dat getekend is door de industrie van Milford Haven. Sommige delen van het pad lopen over landwegen, andere door bossen en langs oude forten. Het is een uniek pad, daar de route hier langs verschillende raffinaderijen loopt. Een groot contrast met de overweldigende wilde natuur op de eerdere etappes. Sommige wandelaars kiezen ervoor dit stuk over te slaan. Andere wandelaars vinden dit een must vanwege de rijke historie en de industrie die onlosmakelijk verbonden is met Pembrokeshire. Het pad vervolgt naar Neyland, ooit vertrekpunt van de veerboot naar Ierland, heeft nu een jachthaven.

Langs landbouwgrond en militair oefenterrein

Tussen Neyland en Angle verandert het landschap opnieuw. De route voert grotendeels langs landbouwgrond met haar boerderijen. Angle ligt op een beschutte landtong en heeft een klein strand. Er valt hier niet veel te beleven, maar het is er heerlijk rustig. De etappe naar Freshwater West is ruig. Dit is een van de mooiste en meest uitdagende stukken van de hele route op de eerste etappes na. Van Freshwater West naar Broad Haven volgt een vlakker stuk over het militaire oefenterrein van Castle Martin, dat alleen toegankelijk is buiten schietoefeningen. Dit wordt altijd goed aangegeven, dus geen zorgen. We maken flink wat kilometers en de stranden van Barafundle Bay en Stackpole Quay doen ons versteld staan. Ze behoren tot de mooiste van Groot-Brittannië. Het witte zand, turquoise water en omgeven door kliffen. Het landschap oogt mediterraans en je waant je zo op een Grieks eiland met dat helderblauwe water. Probeer de weekenden hier in het hoogseizoen te mijden door de vele bezoekers die een stranddag plannen. 

De route naar Skrinkle Haven slingert verder langs spectaculaire rotspartijen en natuurlijke bogen, waaronder de beroemde Green Bridge of Wales. De kust wordt hier drukker; Manorbier heeft een kasteel en een geliefd strand, terwijl Lydstep Haven een populaire kampeerplek is. De laatste etappe van Skrinkle Haven naar Amroth brengt ons langs Tenby, het bekendste stadje van Pembrokeshire. Met zijn gekleurde huizen, stadsmuren en haven is het een levendige afsluiting van de tocht. En het is er druk, heel druk! Opgelucht verlaten we Tenby en volgen er nog enkele baaien, Saundersfoot en uiteindelijk Amroth, waar het officiële einde van het pad is gemarkeerd met een stenen monument. Vanaf hier kun je het openbaar vervoer nemen en verder reizen naar bijvoorbeeld Swansea of Cardiff. 

Een van de mooiste langeafstandswandelingen

Na vijftien dagen en bijna driehonderd kilometer hebben we het einde van de route bereikt. Het Pembrokeshire Coast Path is een reis door een van de meest gevarieerde kustlandschappen van Europa vol geschiedenis, natuur en contrast. Het is een van de mooiste langeafstandswandelingen die wij hebben gelopen. De rust, natuur, echt verbazingwekkend mooie paden, de mensen en het kamperen langs de route maakt deze trail uniek. Een aanrader voor wandelaars die van een uitdaging, stilte, geweldige trails en natuurlijk de kust, zee en kliffen houden. Tip: wij liepen de route vanaf St Dogmaels maar zouden aanraden de route te starten in Amroth. Zo bewaar je het mooiste, rustigste én pittigste stuk voor het laatst en zijn je benen al volop getraind.