Wallis Tourismus heeft de 10 mooiste berghutten van Wallis in Zwitserland op een rij gezet, van de kleine, gezellige Binntalhut tot de futuristische Monte Rosahut. Om te weten of je het met hun keuze eens bent, moet je alle hutten bezoeken. Toen onze reporter Noes Lautier en haar partner Robert Eckhardt die lijst met de 10 mooiste Walliser berghutten zagen, concludeerden ze dat ze ze alle tien bezocht hebben. En dat het spreekwoord 'over smaak valt niet te twisten' inderdaad ook voor deze berghutten geldt. Noes geeft haar eigen oordeel over elk van de hutten een tip voor een formidabele wandelingen, inclusief een paar gletsjertochten.
De Anenhütte (2.358 m) ligt in het Lötschental. Ik was er in 2009, op een winderige dag. Dit is een drukke hut waar veel dagjesmensen komen. Je kunt van Fafleralp via de Anenhütte naar de Hollandiahütte lopen. Een lange tocht met een groot stuk via de gletsjer. Veel relaxter is de Rundwanderung Anenhütte.
De Cabane de Rambert (2.582 m) ligt aan de Tour des Muverans, een 5-daagse trektocht en een van de leukste die ik gedaan heb. De beste start voor deze tocht is Ovronnaz, een bergdorp met thermale baden. In 2014 was ik de maquette van de nieuwbouw aan het bewonderen toen de huttenwaard zei: 'Als dit gebouw er komt, ga ik naar een andere hut.' In 2015 is de hut verbouwd: er is een hoog, zilverglimmend en milieuvriendelijk gebouw aan de oude hut gebouwd. Ga zelf maar kijken of je het mooi vindt.
De Monte Rosa Hütte (2.883 m) is een prachtig, futuristisch gebouw waaraan de Technische Universiteit van Zürich heeft meegewerkt. De hut wekt 90% van de benodigde energie zelf op. Je wandelt niet zomaar even naar deze hut, want je moet een stuk over de gletsjer. In de zomer is die gletsjer meestal aper: dan ligt er geen verse sneeuw op en kun je er met een paar stevige bergwandelschoenen en wandelstokken overheen. Als er sneeuw op de gletsjer ligt, wordt het een gletsjertocht waarbij je klimmateriaal nodig hebt: pickel, stijgijzers, klimgordel en klimtouw.
Vanuit de Britanniahütte (3.030 m) hebben Robert en ik de Strahlhorn (4.190 m) beklommen. De berg is niet moeilijk, maar het is wel een gigantisch eind van de hut naar de top, alles over de gletsjer. De hut ligt aan de Haute Route Chamonix – Zermatt, een formidabele meerdaagse gletsjertoer die zowel in de zomer te voet, als in het voorjaar op ski's gedaan wordt. Vanuit de hut kun je nog drie andere vierduizenders beklimmen: de Rimpfischhorn (4.198 m), de Alphubel (4.206 m) en de Allalinhorn (4.027 m). Deze laatste twee vierduizenders zijn makkelijker te beklimmen vanaf het bergstation van de Metro Alpin die vanuit Saas-Fee omhoog gaat: eerst met de kabelbaan en aansluitend in een ondergronds treintje. De Allalinhorn is de makkelijkste van de twee, maar ook de Alphubel is niet ingewikkeld onder leiding van een berggids.
De Cabane de Tracuit (3.256 m) is uitgangspunt voor de beklimming van de Bishorn (4.158 m) en de noordgraat van de Weisshorn (4.505 m). De Bishorn (die de 'Dames-vierduizender' wordt genoemd) is voor goedgetrainde bergwandelaars onder leiding van een berggids prima te doen. Voor de Weisshorn moet je klimervaring hebben. Sinds mijn beklimming van de Bishorn zo'n 25 jaar geleden, heeft ook de Cabane de Tracuit een metamorfose ondergaan. In 1929 verrees het eerste hutje waar 16 mensen konden slapen. In de stenen hut met rood-witte luiken waar ik heb overnacht waren 55 plaatsen en inmiddels passen er 116 man in de nieuwe hut. Vanuit Zinal, de kortste route naar de hut, ben je 4.30 uur onderweg en heb je 1.580 meter gestegen.
Toen ik in 1994 in de Cabane de Panossière (2.645 m) was, was er een noodhutje. De oude hut stond op een gevaarlijke plek. Ik had zelf een 5-daagse trektocht uitgestippeld op de kaart: Valpelline (Valle d'Aosta, Italië) – Rifugio Giorgio e Renzo (geen idee of dat hutje nog bestaat; het was een privéhut) – Bivacco Savoie – Conca di By – Fenêtre de Durand – La Barme – Cabane de Chanrion – Lac de Mauvoisin – Col des Otanes – Cabane de Panossière – Fionnay (Zwitserland). Vanuit de hut kun je de Grand Combin (4.314 m) beklimmen, niet een van de makkelijkste vierduizenders. De hut ligt op een prachtige plek: je kunt van Brunet via de ene route heen naar de hut en terug deels via een andere route. Beide routes gaan via een lange hangbrug, waarvoor een alternatief is als je last hebt van hoogtevrees.
Cabane de Bertol (2.664 m). De kortste route naar de hut is vanuit Arolla: 4 uur. Maar zonder stijgijzers en overig gletsjermateriaal gaat het niet, want het laatste stuk loopt over een gletsjer. De hut ligt aan de beroemde Haute Route Chamonix – Zermatt.
Finsteraarhornhütte (3.048 m). Vanuit de hut die op een mooie, hoog-alpiene plek ligt, kun je minimaal 12 bergen beklimmen, waaronder de Finsteraarhorn (4274 m) en de drie Fiescherhörner. De makkelijkste route naar de hut is: per treintje naar Jungfraujoch (3.454 m). Dat kost een beetje, maar het is de moeite waard. Wel eerst een paar dagen op hoogte acclimatiseren, anders heb je kans dat de hoogteziekte toeslaat! Op het Jungfraujoch de gletsjer op en via de Grünhornlücke naar de hut. Gletsjerervaring vereist, 4 uur.
Aan de Binntalhütte (2.269 m) is niet veel veranderd sinds ik er in 2009 was. Het Landschaftspark Binntal is prachtig en wordt druk bezocht, maar ook in dit toeristische gebied wandel je soms urenlang alleen. De Cima delle Piodelle (3.080 m) bijvoorbeeld is een heerlijke uitzichtsberg die je gewoon wandelend bereikt. De tocht vanuit het Binntal via de Albrunpass, Alpe Dèvero en de Binntalhütte is een regelrecht uitdaging als je hem in één dag wilt lopen: 1800 meter stijgen en daarna weer dalen. Ik was na afloop voldaan, maar wel een beetje moe. Het was beter geweest om op Alpe Dèvero te overnachten, of in de Binntalhütte, die door vrijwilligers van de Sektion Delémont van de Zwitserse Alpenclub SAC wordt gerund.
Cabane d'Orny (2.811 m). Toen ik in 2008 de Tour du Mont Blanc liep om er een wandelgidsje over te schrijven, besloot ik de Cabane d'Orny als variant van de originele route op te nemen. De hut ligt in een mooi landschap en is gewoon via een wandelpad te bereiken. Het is de enige hut waar ze het ei van Columbus hebben uitgevonden voor het probleem van de klapperende ramen in de slaapzalen. Voor een paar Zwitserse Franken heeft de huttenwaard bij de Zwitserse Gamma haken gekocht waarmee je het raam in verschillende standen kunt openzetten!