Driedaags mini-avontuur: bikepacking over de Veluwe
Iedereen in Nederland kent de Veluwe. Ons grootste natuurgebied. De laatste tijd veelvuldig in het nieuws. Een natuur onder druk vanwege hoge stikstofdeposities en uitdroging, maar ook een hoopvolle natuur door de terugkomst van een tot de verbeelding sprekend roofdier, de wolf. Tijd om eens nader kennis te maken met dit eindeloze natuurgebied vond SNP-productmanager Frank Maas. Hij fietste samen met zijn dochter van zuid naar noord over de Veluwe, grotendeels over onverharde paden.
‘Dus je wilt dwars over de Veluwe fietsen, van zuid naar noord?’, vraagt mijn dochter Emilie, alsof ik iets onmogelijks voorstel. ‘Ja’, zeg ik, ’200 km van Wageningen naar Zwolle, waarvan 150 km lekker ploeteren over onverharde paden. Niet om het hardst, maar om gewoon lekker in de natuur te zijn’. Mijn dochter is altijd in voor een avontuur, dus een weekendje was zo geprikt.
Ik regel wat bikepacks voor op de mountainbike van Emilie en ik plaats een kleine bagagedrager op mijn bike zodat ik gewoon 2 fietstassen mee kan nemen.
In de week voor vertrek verschijnt er toevallig een filmpje online van een fietser op de Veluwe die gevolgd wordt door een wolf. Ik denk aan het liedje van Drs. P over de troikarit achtervolgd door een roedel wolven. ‘Blijf maar een beetje bij mij in de buurt fietsen’ zeg ik gekscherend tegen mijn dochter.
12 november, Wageningen-Hoenderloo
69 km; 600 m stijgen en 550 m dalen
We hebben geluk. Zo laat in het jaar en dan zo’n fantastisch weer. Goudgele bossen onder een strakblauwe lucht. Ochtendrijp gevolgd door zon aanbiddende insecten. Ons avontuurtje kan nu al niet meer stuk. We verlaten Wageningen en trappen over smalle bospaden, bredere karresporen en stukjes gravel van landgoed Oranje Nassau’s Oord, over beukenlanen op de Buunderkamp naar Schaarsbergen. We zijn beide gewend om regelmatig een MTB-route te fietsen, maar dit geeft een heel ander gevoel. Wandelen met de fiets. Ik let goed op de borden zodat we zeker weten dat de gevolgde paden toegestaan zijn.
Via de Grote en Kleine Heide van het Deelerwoud en de Loenerkamp bereiken we het dorpje Hoenderloo. Het ‘Hert’ biertje van de Veluwse brouwerij uit Putten smaakt verdiend.
13 november, Hoenderloo-Elspeet
73 km; 650 m stijgen en 500 m dalen
‘Goeiemorgen oudje’ wenst mijn dochter me met een smile van oor tot oor. Ze wordt net als ik ontzettend happy van de gedachte dat we weer een hele dag mogen fietsen.
Het is zondag en dat betekent meer wandelaars en fietsers op de paden. Op de heide van Boswachterij Ugchelen Hoenderloo komen we terecht op een parcours van een klein MTB-evenement. Links en rechts worden we ingehaald door fanatieke fietsers die ons meewarig bekijken met die kluit bagage op onze fietsen. Snel verlaten we het stukje MTB-route, op weg naar de schaapskooi van Hoog Buurlo. Voorbij het dorpje Garderen duiken we het Speulder en Sprielderbos in, met haar bekende ‘dansende’ bomen. Wij dansen verder op onze pedalen langs de Leuvenumse Beek en door het mulle zand van de Elspeeter Heide voordat we op Landgoed Stakenberg ons onderkomen vinden. Hier besef ik hoe groots, leeg en stil de Veluwe nog is. Zo uniek, dat een roedel wolven dit plekje tot hun thuis heeft gemaakt. De spanning stijgt of het ons gaat lukken ze te zien.
14 november, Elspeet-Zwolle
57 km; 450 m stijgen en 500 m dalen
De hotelbaas laat me een filmpje op zijn mobiel zien van een wolf met een marter in zijn bek die ’s nachts langs het hek van het landgoed loopt. Ooit ben ik op een trektocht door de Canadese wildernis een familie wolven met jongen tegengekomen. Onvergetelijk, en destijds onvoorstelbaar dat dit ook in Nederland ooit mogelijk kon worden. Vol verwachting klopt ons hart als we door de stille bossen verder fietsen. Enorm veel graafsporen van wilde zwijnen. We zijn doodstil en turen de verte in voor dat ene ‘moment suprème’, een onvergetelijke ontmoeting. Maar helaas…
We passeren de Elspeeter Struiken, steken het Kroondomein het Loo door. Als toetje volgen we een leuk stukje MTB trail. Slingerend van links naar rechts, omhoog en omlaag, over de Tonnenberg en Landgoed Petrea. En ineens is het afgelopen en staan we aan de rand van Zwolle.
We pakken de trein terug naar Wageningen om onze auto op te halen. Het was een mooi mini-avontuur, zo dicht bij huis.
Bikepacken op de Veluwe
Volg deze tips om de Veluwe (min of meer) moeiteloos te doorkruisen, ongeacht het type weg.
- Je fietst in totaal 200 kilometer, verdeeld over 3 etappes. Hierin maak je 1.700 hoogtemeters.
- Deze driedaagse route doe je niet op een gewone toerfiets. Daarvoor is de ondergrond soms te slecht begaanbaar, met name in periodes van zware regenval of droogte.
- Gebruik een mountainbike, of eventueel een gravelbike met dikke banden en goed profiel. Ga zeker niet met een elektrische fiets op pad.
- Ervaring met (sport)fietsen is een dikke pre. De routes gaan grotendeels over onverhard terrein: karresporen, smalle bospaadjes en af en toe een 'single track' van een MTB-route.
- Sommige delen van de route kunnen tijdelijk afgesloten zijn, bijvoorbeeld door boskap of als de terreinbeheerder het te druk vindt worden.
- De gekozen paden over Kroondomein Het Loo zijn het hele jaar door geopend, ook tijdens het jachtseizoen, als de rest van het gebied afgesloten wordt voor bezoekers.
- De route voert midden door de natuur en er zijn weinig horecagelegenheden onderweg - neem dus zelf voldoende eten en drinken mee.
Meer weten? Bekijk dan hier alle informatie over deze fietstocht op snp.nl
Deze trip zelf doen?
Lijkt het je wat om in de bandsporen van Frank en zijn dochter te rijden door het territorium van hert, ree, wild zwijn en wolf? Met SNP Natuurreizen kun je de gehele Veluwe Traverse georganiseerd fietsen, indien gewenst met bagagevervoer. Extra prettig: de overnachtingen onderweg worden voor je geregeld.