icon-mouse icon-mountain icon-facebook icon-instagram icon-pinterest icon-twitter icon-youtube icon-close icon-zoek icon-triangle-left icon-triangle-right icon-ebike icon-hond icon-gezin icon-zwaarte icon-gps icon-trein icon-comfort
Image
Wandelroute Dinkelpad Twente
Reisverhaal

Wandelroute: het Dinkelpad in Twente

  • 15 januari 2011
  • Door: Ernst Kremers
  • Fotografie: Ernst Kremers

De Dinkel mag weer dansen door het Twentse landschap. Het is de meest actief meanderende rivier van Nederland. Hij tekent het land bedekt onder een dik en maagdelijk pak sneeuw.

Dit artikel is geactualiseerd in januari 2021.

Korte feiten

Over wandelen over het Dinkelpad

  • Het gebied: De Dinkel meandert aan de oostkant van Twente, langs de grens met Duitsland.
  • Onze wandeltocht: Driedaagse wandeltocht van Gronau naar Denekamp over vlak terrein van totaal 40 km.
  • Moeilijkheidsgraad: Eenvoudig.
  • Navigatie: Gemarkeerde route, met kaart en tekst beschreven in de wandelgids ‘Reggepad en Dinkelpad’.
  • Beste seizoen: Gehele jaar. Vooral ’s winters is het mogelijk dat er bij hoogwater dicht langs de rivier niet gewandeld kan worden.
  • Vervoer naar het Dinkelpad: Startplaats Gronau (D), net over de grens bij Enschede, is goed bereikbaar met de trein.
  • Overnachten: Er zijn diverse campings, hotels en bed and breakfast mogelijkheden langs het pad.

‘Waar zit toch die deurbel hier?’
In het laatste blauwe schemerlicht van de winterdag staan we met z’n tweeën in een laag sneeuw, enigszins verloren, op een enorm groot en verlaten boerenerf.
‘Ze zijn wel thuis, want er brandt licht’, zegt Nienke.

We wilden zo graag een meerdaagse wandeltocht maken in de sneeuw in eigen land. Nu kon het eindelijk. Heel Nederland is al dagen ontregeld en danig in de war van een dik pak sneeuw waar menig skidorpje in de Alpen jaloers op zou zijn. Geen lange wachtrijen voor de incheckbalie, geen lange reistijden in te krappe stoeltjes, geen lange files op weg naar de sneeuw. Maar gewoon met het Hollandse boemeltje naar de wintersportvakantie in eigen land. Ons pas verworven boekje van het Dinkelpad kwam sneller van pas dan gedacht. De wandeling langs het idyllisch meanderend beekje, slingerend en draaiend door het Twentse coulisselandschap, stond al een tijdje hoog op onze lijst. Nu, met het vooruitzicht van een winters Anton Pieck decor, werd drie dagen stroomafwaarts lopen langs de Dinkel vliegensvlug beslist.

Tijdmachine

Voorzichtig stappen we dan maar één van de grote donkere schuren binnen, die aan het huis zijn aangebouwd. Half tastend in het duister komen we uiteindelijk uit bij een oude keuken uit ver vervlogen tijden. Vier rieten stoelen staan rond een tafel voor een antieke schouw inclusief hangende kookpot en blauw verweerde tegeltjes. Aan de muur hangen twee grote midwinterhorens. ‘Het lijkt alsof we in een tijdmachine zijn beland’, zeg ik. Nienke klopt op de deur rechts, waar een streepje licht onder vandaan komt.

Voor we het weten, staan we ineens midden in de eigenlijke huiskamer van onze Bed & Breakfast boerderij, waar we ontvangen worden door de heer en mevrouw Zanderink. Meteen mogen we aanschuiven en gezellig babbelend krijgen we appel-kruimelgebak toegeschoven.

Niemandsland

Op onze slaapkamer bekijken we ‘s avonds de foto’s van de afgelopen twee dagen op onze digitale camera’s. Het eerste deel van de wandeling, ter hoogte van Glane, voldeed de Dinkel niet helemaal aan ons romantische visioen van een deinende en dansende waterloop. Hier is de Dinkel gekanaliseerd en loopt hij strak in de pas.

Het winterse plaatje van het oude hoevenlandschap daaromheen maakte veel goed. De nevel creëerde een grafisch zwart-wit landschap van sneeuw en diep donkere bomen, waarin het mooi wandelen is. Ter hoogte van Losser werd het riviertje al wat beweeglijker in de heupen. Hier krijgt de Dinkel de ruimte voor een natuurlijker karakter en swingt op een ingetogen ritme, rustig zijn bochtjes draaiend, door het dal. Het ijsvogeltje, dat aan het eind van deze eerste dag voorbij flitste, heeft het zo graag.

De tweede dag volgden we de Nederlands – Duitse grens, terwijl grote sneeuwvlokken uit de hemel dwarrelden. Daar waar de achtertuintjes van beide landen elkaar raken lijkt een niemandsland ontstaan. De reeën weten dat allang, getuige de vele sporen die ons pad kruisten. Het was hier doodstil en wit overal om ons heen.

Zittend op luchtwortels

Bij ons vertrek de volgende ochtend vertelt meneer Zanderink, staande bij de antieke schouw in de grote schuur, zijn verhaal over het ‘Los Hoes’. Vroeger leefden de bewoners in dit gedeelte gezamenlijk met het vee in dezelfde ruimte onder hetzelfde dak. Dus in een soort ‘open huis’. De Lutterse variant van het Twentse dialect van meneer Zanderink kon ik echter, als geboren westerling, op z’n zachts gezegd niet altijd even makkelijk volgen.

Als we even later aankomen bij het Lutterzand gaat de Dinkel even helemaal los. De rivier danst hier wild de Paso Doble door het serene landschap van het Lutterzand. De uitgesleten steile oevers en vrij liggende boomwortels die over de rand hangen boven het water getuigen van de ongekende krachten van deze rivier. In het vroege ochtendlicht genieten we in alle rust, zittend op een paar enorme luchtwortels van een grote den. Verderop in het bos worden de afgevallen takken bedekt door een dik pakket maagdelijke sneeuw. De rivier danst hier wild de Paso Doble door het serene landschap van het Lutterzand

Vibram-dansschoentjes

Aangekomen bij landgoed Singraven is de Dinkel weer enigszins tot bedaren gekomen. Zijn tomeloze energie wordt hier al eeuwen gebruikt om drie grote raderen te laten draaien. In restaurant De Watermolen nippen we aan een warme chocolademelk als afscheidsborrel. Onze vibram-dansschoentjes mogen nu even wat losser. Aan de andere kant van Twente lonkt het Reggepad voor een volgende meerdaagse tocht. De twee wandelroutes zijn namelijk samen uitgebracht in één en hetzelfde boekje, met ieder zijn eigen voorkant. Zou de Regge ook zo verleidelijk zwieren en zwaaien?

Boerderij Op Aust

Huidige situatie

Boerderij Zanderink Op Aust in gelegen in De Lutte en sinds 1787 boert de familie Zanderink reeds op deze plek. Momenteel is de B&B gestaakt, maar de familie heeft nog wel twee vakantieverblijven op het erf. De familie vindt het leuk om gasten uit allerlei windstreken te ontvangen en, als men dat wil, wat te laten zien van het leven op de boerderij in de huidige tijd en tegelijkertijd ook wat van de geschiedenis van deze 'oale grond' te vertellen. 

Meer weten? Neem dan een kijkje op de website van Boerderij Zanderink Op Aust.

Image
Twente in de winter
Foto: Ebelien/flickr.com.
Image
IJsvogel in de sneeuw
Foto: Bouke ten Cate.

Informatie over het Dinkelpad

Het wandelgebied

De Dinkel is ongeveer 93 kilometer lang, waarvan de helft in Nederland ligt. De rivier ontspringt in Duitsland. Tussen het Duitse Gronau en het Nederlandse Losser gaat de Dinkel de grens over om vervolgens 46 kilometer door Twente te slingeren. In de buurt van Denekamp verlaat de rivier Nederland weer, om uiteindelijk in Duitsland uit te monden in de Duitse Vecht (Vechte). De ontstaansgeschiedenis van de Dinkel gaat terug naar de ijstijden. Kenmerkend voor deze natuurlijke rivier is dat deze regelmatig buiten zijn oevers treedt. Bij overstromingen wordt het meegevoerde zand op de oevers afgezet, zoals mooi te zien is bij het Lutterzand. Al meanderend ‘eet’ de Dinkel als ware aan de ene oever stukjes land weg, terwijl het aan de andere kant weer land loslaat. Er zijn maar weinig rivieren in ons land waarbij zo’n dynamisch proces te zien is en die zo’n mooi natuurlijk karakter hebben.

De wandeltocht over het Dinkelpad

Voor deze wandeling is gebruik gemaakt van de wandelgids Reggepad en Dinkelpad uitgebracht door het waterschap Regge en Dinkel. De Dinkelpad wandelroute is in totaal 58,5 km. Wij maakten een eenvoudige driedaagse wandeltocht van ongeveer 40 km. Tot Losser loop je voornamelijk verhard (deels fietspad). Daarna wordt het afwisselender. Vooral bij het Lutterzand loop je prachtig onverhard vlak langs het water.

Dag 1: Gronau – Losser, 10 km Net voor Losser maakten we nog een extra rondje richting de uitkijktoren.
Dag 2: Losser- De Lutte, 15 km
Dag 3: De Lutte – Denekamp, 15 km

Zwaarte en moeilijkheidsgraad van de wandelroute

Het Dinkelpad is een eenvoudige wandeling, voor iedereen met een beetje conditie goed te doen.

Navigatie Dinkelpad

Gemarkeerde wandelroute, met kaart en tekst beschreven in de wandelgids ‘Reggepad en Dinkelpad’. Het wandelpad is in twee richtingen gemarkeerd met een wit-blauw blokje of pijl met de tekst ‘Dinkelpad’. De markering is met stickers uitgevoerd en grotendeels aangebracht op palen van het Wandelnetwerk Twente. Het pad is bij het Lutterzand en op landgoed Singraven niet gemarkeerd (dit gaat wel gebeuren in 2021).